Wat is nodig om voor je Ikigai te gaan? – Mirjam Kuster, Touch2be

Is het tijd voor meer of minder, tijd voor je Ikigai?

Van de week liep een cliënt mijn praktijk uit na een sessie en zei lachend: “Wat een gedoe eigenlijk allemaal!” Ze ging heel anders weg dan dat ze binnenkwam en kon op een heldere en humoristische manier kijken naar de situatie waar ze inzat. “Eigenlijk is het leven niet zo moeilijk en ingewikkeld” sprak ze uit. We maken het denk ik inderdaad vaak moeilijk en ingewikkeld. “Keep it stupid simple” zegt een goede vriend van me zo vaak. Gisteren was ik bij een theatervoorstelling van Angela Groothuizen en daar werd gevraagd: Wat is jouw Ikigai (Japans woord voor: reden van bestaan)… Vanuit welke drijfveer kom jij ‘s morgens je bed uit? Niet omdat anderen dat van je verwachten maar omdat jij dat van binnenuit ten diepste wil?

Verminderen, vereenvoudigen, verstillen

Als ik om me heen kijk lijkt het of de maatschappij echt op dat keerpunt staat en ik voel het ook in mezelf. En deze tijd van het jaar draagt hier zeker ook toe bij. Ont-wikkelen, wat blijft er over als je ont-wikkelt? Je zou het ook kunnen zien als jezelf ontdoen van gedoe. Daar ligt de parel die er op je ligt te wachten…. misschien wel je Ikigai! Je ziet allerlei bewegingen ontstaan op bv. het gebied van Tiny houses, minimaliseren, de weggeefgroepen op Facebook rijzen de pan uit… mindfulness, yoga, stilte retraites. Is dat dan alleen de tegenhanger van de (over)prikkelende maatschappij die er steeds meer lijkt te ontstaan vraag ik me dan wel eens af? Hopen we daar enkel rust of ontspanning te vinden, te ontstressen? Of zijn we allemaal op zoek naar…. ja, naar wat eigenlijk?

Wat is jouw Ikigai?

Veel mensen zijn op zoek in werk, in relaties, vriendschappen, samenwerkingsverbanden, in hun gezondheid en komen daarbij allerlei worstelingen tegen. Onbegrip, verwarring, frustratie, onzekerheid. En dat ontstaat vaak ook in contact met anderen. Wat verwacht de ander van me of wat denk ik dat de ander van me verwacht en hoe gedraag ik me daar wel of juist niet naar? En is de ander vaak niet gewoon de spiegel van de eigen binnenwereld? Maar de vraag wat wil jij (zonder in eerste instantie rekening te houden met de ander, wat je geleerd hebt of hoe het hoort) is vaak lastig te beantwoorden. Zijn we op zoek naar innerlijke leiding in plaats van afleiding, verleiding en omleiding? Je Ikigai ligt dus gewoon in jezelf, heel dichtbij en hoeft niet groots en meeslepend te zijn. Maar hoe vind je die dan? Sommige mensen ontdekken eerst een hele tijd in hun leven wat ze niet willen om zo steeds duidelijker te krijgen wat ze wel (en dan echt van binnenuit) willen.

3 tips om meer contact met je Ikigai te krijgen:

• Ga eens na wat je als klein kind heel erg leuk vond om te doen en schrijf dat op voor jezelf, alles wat je je kan herinneren. Pak er eventueel oude foto’s bij. Kijk eens of je aspecten daarvan nu ook (meer) in je leven wil brengen.
• Houd een aantal weken een stralingsdagboek bij. Koop een inspirerend boekje en schrijf daar elke dag (week) in waarvan je ogen gaan stralen. Welke activiteiten geven je energie, welke contacten of (gespreks)onderwerpen word je blij van en welke mensen om je heen? Wat voedt jouw ziel?
• Maak tijd om in je eentje in de natuur te zijn met de intentie om je Ikigai te leven. Juist op dat soort momenten kom je vaak in contact met diepere lagen, je innerlijk weten en kan een geluksgevoel soms opeens er zijn…

Als voorbeeld: Hoe het bij mij gegaan is… zo kan het ook jou vergaan:

Als kind dacht ik al na over de zin van het leven, ik wilde ooit in een autarkie (hoe kwam ik aan het woord?) leven. Ik krijg mijn hele leven al energie van gesprekken met mensen die diepere lagen raken, ik heb gewerkt op verschillende plekken en in verschillende functies met als rode draad gezondheid, loopbaan en persoonlijke ontwikkeling. 13 Jaar geleden op een van mijn opleidingen kregen wij de opdracht een liedje te maken over onze droombaan, de tekst luidde als volgt:

“Ik laat de liefde stromen, mensen tot hun kern komen.
In beweging, vanuit hun eigen licht en kracht”

5 jaar later volgde ik mijn eerste kinesiologie cursus (Kinesiologie = leer van de beweging ;-)) waarin ik leerde mensen te begeleiden bij het opheffen van hun stress blokkades zodat ze liefdevol tot hun eigen kern komen. Toen kwam Espavo (betekent: dank je wel dat je in je eigen kracht bent gaan staan) op mijn pad. Wandelend in het bos kwam de naam Touch2be als vanzelf op mijn pad. Raak(t) je levensessentie!

Ik heb mijn Ikigai zeker gevonden en ben dankbaar dat ik op deze manier een stukje mee mag lopen op het pad van velen! Misschien ooit nog eens in die autarkie…

Dus weet wat je visualiseert ;-).